شبی که تام هوپر (کارگردان) برنده جایزه اسکار برای فیلم King’s Speech شد، تصمیم قاطع خود را برای ساختن فیلم بی‌نوایان نوشته رمان‌نویس معروف قرن ۱۹ ویکتور هوگو گرفت. قرار است فیلم بی‌نوایان فیلمی موزیکال باشد؛ و حالا کار فیلم‌برداری این فیلم به اتمام رسیده است...

شبی که تام هوپر (کارگردان) برنده جایزه اسکار برای فیلم King’s Speech شد، تصمیم قاطع خود را برای ساختن فیلم بی‌نوایان نوشته رمان‌نویس معروف قرن ۱۹ ویکتور هوگو گرفت. قرار است فیلم بی‌نوایان فیلمی موزیکال باشد؛ و حالا کار فیلم‌برداری این فیلم به اتمام رسیده است.

تمام بازیگران فیلم به طور زنده باید در فیلم آوازه‌خوانی کنند. راسل کرو گرچه گروه موزیکی به نام TOFOG دارد و تاکنون کنسرت‌های مختلفی در سرتاسر جهان اجرا کرده است اما او هرگز تجربه‌ای از خواندن در صحنه فیلم ندارد. خود او در این باره می‌گوید: “برای خواندن به شکل زنده در فیلم همچنان استرس داشتم. هیچ آموزشی برای خواندن روی صحنه نداشتم. یک هفته قبل از شروع فیلم‌برداری بسیار نگران بودم. ۴ روز برای آماده شدن فرصت داشتم. متاسفانه درست در همین زمان ناراحتی‌ای در گلویم پدیدار شد اما همچنان به آهنگ خود فکر می‌کردم. با اینکه فضای جایی که می‌خواندم باعث شد آدرنالین زیادی در خونم ترشح شود (به علت شلوغی) ولی تام (کارگردان) من را مجبور می‌کرد باز بخوانم و بخوانم و هر زمان که اهنگ را تکرار می‌کردم، احساس می‌کردم کمی کنترلم روی آهنگ بیشتر شده و توانایی خواندنم بالاتر می‌رود”.
راسل کرو در این فیلم نقش بازرس ژاور را ایفا خواهد کرد. بازرسی که در کار خود بسیار سخت‌گیر است و هرگز دست از دنبال کردن رد ژان‌وال‌ژان بر نمی‌دارد. هنوز معلوم نیست این نسخه چه تفاوت‌هایی با نسخه اصلی خواهد داشت اما فیلم‌های قبلی پایان یکسانی داشته‌اند (خودکشی ژاور) ولی ظاهرا این بار کمی احساسی‌تر و عمیق‌تر به نقش بازرس ژاور نگاه شده است. در فیلم‌نامه به او نیز فرصتی داده شده تا احساس خود را نسبت به انجام وظیفه‌اش نشان دهد. هر چه باشد او یک پلیس وفادار به کشورش است، اما از طرفی ژان‌والژان با بازی هیو جکمن کاری انسانی انجام می‌دهد و مادر و دختری را که در فقر غوطه‌ور هستند حمایت می‌کند.

فیلم‌نامه مانند نسخه‌های قبلی نیست.به راحتی نخواهید توانست ژاور را محکوم کنید یا کار ژان‌وال‌ژان را ستایش کنید. شما در این انتخاب درگیر خواهید شد و این هنر تام هوپر در نمایش صحنه است. این بدین معنی نیست که در رمان ویکتور هوگو تغییر اساسی داده شده بلکه نگاهی عمیق‌تر به تک تک شخصیت‌های فیلم باعث شده تا کل کار متفاوت جلوه کند.

بهار سال گذشته هوپر بازیگران خود را مجبور به اجرای زنده به جای لب‌خوانی می‌کند. هوپر می‌گوید: “به طور کلی تجربه‌ام را نسبت به موسیقی فیلم تغییر دادم. وقتی که اجرای موزیک زنده باشد، بازیگران می‌توانند روی آن فکر کنند. وی از مزیت‌های تکنولوژِی جدید ضبط موزیک می‌‎گوید: “ما یک میکروفون کوچک رادیویی در لباس بازیگران جاسازی کردیم و بعد روی آن را رنگ‌آمیزی کردیم. بنابراین شما بهترین صدا را می‌شنوید. ده سال پیش چنین تکنولوژِی به کار نمی‌رفت”.
همچنین بازی راسل کرو در کنار هیو جکمن نیز اعجاب‌آور است. هیو جکمن در این باره می‌گوید: “ما همدیگر را سال‌هاست که می‌شناسیم (هر دو بازیگر اهل کشور استرالیا هستند) اما کار روی این فیلم ما را به هم نزدیکتر کرد”. راسل می‌گوید: “این برای من یک تجربه خوف‌انگیز و پرارزش بود. هرگز روی صحنه فیلم نخوانده‌ام و مطمئن نیستم هنوز این کار را درست انجام داده باشم”.
شاید راسل کرو از خود مطمئن نباشد ولی با دیدن تمامی فیلم‌های او می‌توانم بگویم همیشه در فیلم‌های جدید وی منتظر تغییر و تفاوت باشید. بنابراین مطمئن هستم راسل این کار را درست انجام داده است.