این عقیده که مردان از مریخ و زنان از ونوس آمده‌اند و دیدگاه بسیار متفاوتی نسبت به مقوله عشق دارند به هیچ وجه درست نیست.

تحقیقات دانشمندان نشان می‌دهد زمانی که پای عشق به میان می‌آید مغز مردان و زنان دقیقا به یک شکل به این موضوع عکس‌العمل نشان می‌دهد و تفاوت زیادی از این نظر بین دو جنس مذکر و مونث وجود ندارد.

در کتاب پر فروش سال 1992 این طور ادعا شده بود که مردان و زنان نسبت به عشق و ارتباط با جنس مخالف دیدگاه بسیار متفاوتی دارند. این تفاوت به قدری زیاد است که گویی آن‌ها از دو سیاره متفاوت پا به زمین گذاشته‌اند.

اما آخرین تحقیقات انجام شده در این مورد نشان می‌دهد در زمینه عکس‌العمل انسان‌ها نسبت به عشق مغز زنان و مردان به یک شکل عمل می‌کند.

پروفسور سمیر زکی و پروفسور حان رومایا از دانشگاه کالج لندن فعالیت زنان و مردان را بعد از تجربه کردن عشق مورد بررسی قرار دادند.

در این مطالعات آن‌ها از 24 داوطلب خواستند به تصاویر فرد مورد علاقه خود نگاه کنند و در همین زمان با استفاده از روش تصویربرداری مغناطیسی (fMRI) از مغز آن‌ها عکس‌برداری شد. تمام افرادی که در این مطالعات شرکت داشتند دارای رده سنی بین 19 تا 47 بوده و طول مدت رابطه عاشقانه آن‌ها نیز بین 4 ماه تا 23 سال بود. نیمی از افراد شرکت کننده در این تحقیقات مذکر و نیم دیگر نیز مونث بودند.

از تمام این افراد خواسته شد احساس خود را در مورد فرد مورد علاقه خود قبل و بعد از تصویربرداری مغزی اعلام کنند.

با انجام این مطالعات مشخص شد الگوی فعالیت مغزی در بین زنان و مردان خصوصا در قسمت‌هایی که سرشار از عصب‌های dopaminergic هستند که نقش مهمی در بروز احساسات خوشایند در بدن انسان دارند یکسان است. این قسمت‌ها شامل هیپوتالاموس، فضای میانی بطنی، هیپوکمپوس و بخش‌های دیگر بودند.

فعالیت عصب‌های این بخش ‌هم‌چنین به شدت تحت تاثیر هورمون‌هایی مانند اکسی‌توسین و سروتونین قرار می‌گیرند که نقش مهمی در تنظیم احساسات، روابط و تعاملات بین انسان‌ها دارند.

این مطالعات هم‌چنین نشان داد که عشق واقعا می‌تواند انسان‌ها را کور کند. عشق می‌تواند باعث غیر فعال شدن شدید بخش‌هایی مهمی از کورتکس مغزی شود. به محض آن‌که افراد عاشق به عکس فرد مورد علاقه خود نگاه می‌کنند این قسمت و هم‌چنین بخش‌هایی که نقش مهمی در قضاوت دارند غیر فعال می‌شوند.

پروفسور زکی در این باره گفت: حس بینایی نقش مهمی در تحریک عشق در انسان‌ها دارد و می‌تواند باعث به هم خوردن تعادل در مغز انسان شود.

مطالعات قبلی هم اثبات کرده بود با وجود آن‌که این احساسات در انسان بسیار پیچیده هستند، فعالیت‌های مغزی و الگوهای آن در بین زنان و مردان تقریبا مشابه با هم هستند و فقط به قسمت‌های کوچکی در مغز مرتبط هستند.

عشق مانند اعتیاد است. احساس علاقه می‌تواند مانند یک اعتیاد قدرتمند در بدن انسان شکل بگیرد و جدایی می‌تواند تاثیرات بسیار مخربی روی ذهن و روان انسان‌ها داشته باشد.

دقیقا به همین دلیل است که جدایی از همسر یا فرد مورد علاقه یکی از سخت‌ترین تجربیاتی است که هر فرد ممکن است در زندگی خود داشته باشد. بررسی‌های دیگر هم نشان داده بود عشق باعث فعال شدن همان قسمت‌هایی از مغز می‌شود که در هنگام مصرف داروهای مسکن به کاهش درد منجر می‌شود.

زمانی که شما در مورد فرد مورد علاقه خود صحبت می‌کنید همان قسمت‌هایی از مغز شما فعال می‌شوند که در زمانی که شما یک جایزه بزرگ را می‌برید و یا مواد مخدر مصرف می‌کنید شروع به کار می‌کنند. بر خلاف تصور قبلی دانشمندان این فرآیندها در هر دو جنس مرد و زن یکسان است.