زگيلها ميتوانند از شخصي به شخص ديگر و گاهي بطور غيرمستقيم از طريق وسايل آلوده منتقل شوند. از زمان اولين تماس با ويروس تا زماني كه زگيل آنقدر بزرگ شود كه با چشم قابل ديدن باشد معمولاً چندين ماه طول ميكشد.
خطر ابتلا به زگيلهاي دست، پا و زگيلهاي صاف كم است. در صورتي كه زگيلهاي تناسلي بيشتر واگيردار هستند. بنابراين لازم است تدابيري بكار برده شوند كه از انتقال زگيلهاي تناسلي از بيمار به همسر او جلوگيري شود. برخي، به علت ضعف ايمني نسبت به ويروس زگيل هر بار كه با اين ويروس تماس پوستي پيدا ميكنند، به ضايعات جديدي مبتلا ميشوند. اگر پوست به هر شكل آسيب ببيند، ويروسها راحتتر زگيل ايجاد ميكنند، به همين دليل كودكاني كه ناخن خود را ميجوند يا گوشه هاي ناخن خود را ميكنند، بيشتر مبتلا به زگيل ميشوند.
همانظوري كه برخي از افراد خيلي زود مبتلا به سرماخوردگي ميشوند، برخي نيز بيشتر از بقيه مبتلا به زگيل ميشوند. همچنين بيماراني كه سيستم ايمني ضعيفي دارند بيشتر مستعد عفونت با ويروسهاي زگيل هستند.