آخرین باری که ده دقیقه هیچ کاری نکردید کی بوده؟ نه پیامکی، نه صحبت کردنی و نه حتی فکر کردنی؟ اندی پادیکامب، کارشناس تمرکز قدرت دگرگون کننده‌ی این عمل را توضیح میده: روزی ده دقیقه حال و هوای ذهن‌تون رو به سادگی با تمرکز...

آخرین باری که ده دقیقه هیچ کاری نکردید کی بوده؟ نه پیامکی، نه صحبت کردنی و نه حتی فکر کردنی؟ اندی پادیکامب، کارشناس تمرکز قدرت دگرگون کننده‌ی این عمل را توضیح میده: روزی ده دقیقه حال و هوای ذهن‌تون رو به سادگی با تمرکز و تجربه‌ی زمان حال تازه کنید (بدون اینکه لازم باشد مثل کلاس‌های مراقبه به طرز عجیب غریبی بنشینید یا بخور بدید)

ما در یک دنیای فوق العاده شلوغ زندکی میکنیم،زندگی سراسیمه پیش میرود و ذهن ما همیشه مشغوله و مدام مشغول انجام کاری هستیم با در نظر گرفتن این ،می خواهم که برای چند لحظه به این فکر کنید که آخرین باری که هیچ کاری انجام نداده اید کی بوده؟فقط ۱۰ دقیقه بی دردسر؟و وقتی میگویم هیچ یعنی هیچ ،یعنی نه ایمیلی ،نه چت نه تلویزیون نه پیامک نه غذا خوردن نه مطالعه نه حتی نشستن و یادآوری کردن گذشته یا برنامه ریزی برای آینده ؛نتیجه البته این خواهد بود که ما دچار استرس می شویم،ذهن مثل ماشین لباسشویی شروع به سر و صدا میکنه میچرخه و می چرخه با انبوهی از مشکلات،احساسات گیج کننده و ما واقعا نمیدونیم با این همه فکر چگونه کنار بیاییمو نکته اینجاست که ما بسیار پریشان هستیم چونکه دیگر در دنیایی که زندگی میکنیم حاضر نیستیم .چیزی که برای ما از همه چیز مهمتر است را از دست میدهیمو متاسفانه چیزی که تظاهر میکنیم این هست که؛خوب زندگی همینه،و ما باید باهاش کنار بیاییم.اما واقعا این روشی نیست که باید باشد.
حدودا ۱۱ سالم بود که به اولین کلاس مراقبه رفتم ،هرجور کلیشه ای که فکرش را بکنید آنجا بود نشستن ۴ زانو روی زمین ،بخور دادن ،گیاهخواریو …حالا که اینجا هستم میگویم همه ی اینها آسپرین برای دهن بود؛شما استرس میگیرید مراقبه میکنید من واقعا فکر نمیکردم که این روشی پیشگیرانه ی طبیعی باشد.درک زمان حال را به من آموخت؛منظورم گم نشدن در افکار است،پرت نشدن حواس،غرق نشدن در احساسات دشوار،و به جای اینها یاد گرفتن اینکه چطور در این لحظه باشیم،چطور متوجه باشیم،چطور حضور داشته باشیم….زمان حال خیلی دست کم گرفته شده است،خیلی پیش پا افتاده به نظر می آید با این وجود وقت کمی را صرفش می کنیم.
یک تحقیق علمی هاروارد منتشر کرده بطور میانگین ذهن ما ۴۷% غرق افکار استو در عین حال ،این نوع درگیری ذهن ،دلیل اصلی نا خرسندی ماست.ما برای مدت طولانی اینجا نیستیم اما تقریبا نصف عمرخود را در افکارمون گم می شویم.برای مثال در یک توپ بازی و صحبت کردن همزمان اگر خیلی روی توپ متمرکز شویم دیگر نمیتوانم صحبت کنم و اگر خیلی روی صحبتم با شما متمرکز شوم همزمان نمیتوان توپ بازی کنم.
حالا وقتی که یاد می گیریم متمرکز باشیم آنچه که معمولا رخ میدهد ؛نا گهان با یک فکر پریشان میشویم بیاییید اسمش را بگذاریم افکار مضطرب کننده ،همه چیز ردیفه و وقتی با افکار مضطرب کننده مقداری آشفتگی در بدن خود احساس کنید ممکن است ذهن را بسیار خسته کننده و کسل کننده ببینیدو این فقط عملکرد ماشینی است اینجوری که بیدار میشوید ،سر کار می روید،میخورید ،می خوابید دور ذهن میچرخد و می چرخد .
خوب هرچه که باشد مراقبه برای ما فرصتی برای عقبگرد فراهم میکند و چشم انداز جدیدی به ما می دهد تا چیز هایی را ببینیم که همیشه واضح نیستند.ما قادر نیستیم هر چیزی کوچکی که در زندگی ما رخ می دهد را تغییر دهیم امـا می توانیم روشی که تجربه اش می کنیم را تغییر دهیم.این پتانسیل نهفته در مراقبه و تمرکز حواس است.لازم نیست خودتان را به آب و آتش بزنید ،قطعا مجبور نیستید که ۴ زانو روی زمین بنشینید آنچه که باید انجام دهید این است که ۱۰ دقیقه در روز دست نگه دارید و سعی کنید تا با زمان حال ارتباط برقرار کنید بنابراین شما تجربه بهتری از تمرکز ،آرامش و شفافیت در زندگی خواهید داشت.